Φιλιππίνες
Οι Φιλιππίνες αποτελούνται από 7.107 νησιά, πλούτιζουν σε φυσικούς πόρους και μεγάλη βιοποικιλότητα. Ωστόσο, οι κουζίνες έχουν εξελιχθεί κατά τους αιώνες από τεχνικές της Αυστρονησίας, όπως βράσιμο, ατμός και ψήσιμο τοπικών συστατικών, θαλασσινών και κτηνοτροφίας, σε μια ανάμειξη των κινεζικών, ισπανικών, αμερικανικών και άλλων ασιατικών πολιτισμών, που βοηθούν στη δημιουργία μιας πιο ποικίλης γκάμας γεύσεων και αρωμάτων.
Το ρύζι ως βασικό τρόφιμο της χώρας, σερβίρεται και καταναλώνεται σχεδόν σε κάθε γεύμα, και η πιο διάσημη σάλτσα στις Φιλιππίνες είναι το “adobo”, μια συνδυασμένη γεύση από αλμυρό, αρωματικό και οξύ με την υπόνοια σκόρδου και πιπεριού. Η λέξη “adobo” προέρχεται από την ισπανική λέξη που σημαίνει “μαρινάρισμα” ή “αρωματισμός”, και χρησιμοποιεί γενικές ποσότητες σόγιας, ξύδιου, σκόρδου, πιπεριού και βοτάνων, και χρησιμοποιείται για τα περισσότερα πιάτα με κοτόπουλο, χοιρινό, μοσχάρι, θαλασσινά και λαχανικά. Ωστόσο, οι άνθρωποι στις Φιλιππίνες είναι επίσης γνωστοί για την αδυναμία τους στα γλυκά, απολαμβάνουν πολλά παγωμένα επιδόρπια, φρέσκα κομμένα φρούτα και χυμούς ως αναψυκτικά στη ζέστη.
Οι μηχανές τροφίμων της ANKO σχεδιάστηκαν για να παράγουν πολλά δημοφιλή πιάτα στις Φιλιππίνες, όπως τα λούμπια (φιλιππινέζικα ρολά άνοιξης), τουρόν (μπανάνα λούμπια), σιοπάο (ατμιστά αρτοσκευάσματα), μπακπιά (στρογγυλό γλυκό παρόμοιο με το μουνκέικ, συνήθως γεμισμένο με πάστα μάνγκο), ψαροκεφτέδες και γεμιστά ψωμάκια, πολλά από τα οποία έχουν επίσης διαδοθεί και εκτός της χώρας.